Имам вече и превод на писмото на Михаела, което е много мило написано и е много дълго.
Михаела пише, че Лейла доста време,след като е пристигнала,е имала проблеми-първо кожни,на места чак се е виждала кожата й (предполагам, че е от стреса)и е ходила несигурно (като замина, тя още не се беше възстановила напълно след операциите).След добра "лекарска намеса" тя вече е добре.
Всеки ден Лейла ходи с Михаела на работа в студиото й за ноктопластика, където се познава с всички клиентки и всички много я обичат. Имало три пенсионерки, които редовно я разхождали по 2-3 часа наоколо.Студиото се намира в голям комплекс от магазина и когато Лейла огладнеела, просто си слизала на долния етаж в магазина за животни и те й давали да хапне.
Всички клиенти й носели разни лакомства и много я обичали.И всички в комплекса я познавали.
Лейла ходи и да плува, първоначално не с голямо желание, но вече свикнала и се забавлявала.
Не обичала много деца, особено момчета, но с двете деца на Михаела била "като едно цяло"

Не обичала много други кучета ,но прекрасно се разбирала с тяхното друго куче и го приемала като свое дете.
Жената непрекъснато пише "Лейла явно е преживяла доста", защото още в някои ситуации реагира като травмирано куче.Наскоро нещо си играела с нея и Михаела й казала "Баф", а Лейла се изплашила и се скрила под една кола и излязла оттам след големи увещания и предложени лакомства.
Изключително мило и подробно писмо, направо не съм очаквала!!!И сама ми предлага, ако искам още снимки или да ми разкаже още нещо, да й пиша.
Ще й благодаря и ще й пратя на Лейла двете снимки, когато беше на 3 месеца като плюшена играчка.